PL
EN
DE
Siostra Maria Ksawera Michalska - 2018 r.
Już jako młoda dziewczynka poczuła w sercu powołanie. Pragnęła pomagać ludziom biednym, odrzuconym przez los, chorym, w krajach gdzie brakuje wiary i miłości. Wstępując do Zakonu Sióstr Urszulanek Unii Rzymskiej, po dwóch latach nowicjatu i pięciu junioratu czyli ślubów czasowych, s. Ksawera złożyła śluby wieczyste 15 sierpnia 1987 roku w Dobieszynie. Wtedy to rozpoczęła przygotowania do pracy na misjach. Uczęszczała do Studium Pielęgniarskiego oraz odbyła praktyki w szpitalach na różnych oddziałach. Celem jej wyjazdu był Senegal, w którym zaczęła prowadzić tamtejszą przychodnię m.in. sprowadzając leki, a także badaniem i leczeniem ludzi. Obecnie S. Maria Ksawera jest dyrektorem dwóch przychodni zdrowia w Thiaroye i w Dougnane (Senegal), w którym są obsługiwane każdego dnia setki pacjentów. Prócz pomocy medycznej Siostra pomaga też duchowo udzielając wsparcia słowem i modlitwą. S. Maria Ksawera Michalska na wniosek Ambasady RP w Dakarze została uhonorowana okolicznościowym medalem pamiątkowym wybitym z okazji 25 rocznicy powstania Solidarności.
Jan Paweł II - czerwiec 2000 r.
Wręczenie Tytułu
Michalina Growiec – 1994 r.
Artystka - śpiewaczka muzyki operowej i operetkowej, sopran. Karierę muzyczną rozpoczynała pod okiem Jadwigi Okólskiej. Pierwsze występy wokalne miała w wieku 13 lat na scenie Krośnieńskiego Domu Kultury z programem pieśni Stanisława Niewiadomskiego. W 1962 ukończyła z odznaczeniem studia na Wydziale Wokalnym Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Katowicach, gdzie studiowała u prof. Adrianny Lenczewskiej, a potem prof. Marii Marzeckiej.
Zadebiutowała partią Małgorzaty w Operze Bytomskiej. Od 1958 rozpoczęła pracę i intensywną działalność koncertową trwającą do dziś. Bierze czynny udział w koncertach symfonicznych, oratoryjnych, recitalach pieśniarskich, koncertach muzyki kameralnej i popularnej.
W chwili obecnej jest profesorem - wykładowcą w Akademii Muzycznej w Katowicach.
Za swą działalność trzykrotnie otrzymała "Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki" i kilkakrotnie "Nagrodę Rektora". Posiada odznaczenia: Srebrny i Złoty Krzyż zasługi, odznakę Radia i Telewizji oraz złotą odznakę SPAM.
Stefan Szelc – 1994 r.
Urodził się w Jedliczu 7 lipca 1937 r. W Jedliczu również uczęszczał do szkoły podstawowej i liceum. Następnie rozpoczął studia na Akademii Medycznej w Krakowie. Od 1963 roku pracuje w Instytucie Onkologii w Gliwicach. W 1971 został specjalistą radioterapii onkologicznej, zaś w 1985 r. chemioterapii onkologicznej. W 1988 roku na wydziale Lekarskim Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach uzyskał tytuł doktora nauk medycznych.
Dr. Stefan Szelc swoją wiedzę medyczną wykorzystuje nie tylko w leczeniu chorych, jest również bardzo czynny w pracy badawczej i pedagogicznej. Cały czas uczy onkologii studentów i lekarzy. Jest autorem bądź współautorem 25 publikacji. Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Lekarskiego, zasiada w Zarządzie Głównym Polskiego Towarzystwa Onkologicznego.
Bronisława Betlej – 1999 r.
Poetka, prozaik. Była Członkiem Związku Literatów Polskich i Warszawskiego Klubu Pisarzy. Pierwsze utwory ukazały się na początku lat 60-tych na łamach lokalnej i ogólnopolskiej prasy a także na antenie radiowej i telewizyjnej. Uzyskały wysoką ocenę krytyków i odbiorców, również zagranicznych. Była członkiem licznych klubów artystyczno - literackich; m.in. Klubu Literacko Artystycznego przy Domu Kultury w Krośnie, Klubu Pracy Twórczej przy Civitas Christiana, Julińskiego Bractwa Literackiego, Miłośników Ziemi Krośnieńskiej i Gorlickiej, stowarzyszeń Kombatantów i Oficerów Rezerwy a także Światowego Związku Żołnierzy AK i Towarzystwa Przyjaciół Dzieci.
Jan Such - 2009 r.
Urodził się 8 lutego 1948 r. w Jedliczu. W wieku 16 lat zaczął grać w III – ligowej Resovii Rzeszów, jako zawodnik karierę uwieńczył czterema tytułami Mistrza Polski. W 1973 r. Resovia była II w Pucharze Europy. W Reprezentacji Polski w latach 1970-1973 rozegrał 102 mecze, zajmując m.in. piąte miejsce w mistrzostwach świata w 1970 r. w Sofii oraz dziewiąte miejsce na Igrzyskach Olimpijskich w Monachium.
Jako trener prowadził Mostostal Azoty Kędzierzyn Koźle – zdobywając złoty i srebrny medal. W sezonie 2000/2001 rozpoczął pracę w Jastrzębiu i z tym zespołem zdobył brązowy medal. Od grudnia 2008 r. sprawuje funkcję trenera JADAR Radom. Będąc trenerem Resovii wielokrotnie gościł z zespołem w hali GOSiR Jedlicze – propagując siatkówkę na najwyższym poziomie.
Zdzisław Łopatkiewicz - 2009 r.
Językoznawca, muzeolog, działacz społeczny. Urodził się w Borysławiu w 1932 r. W 1952 r. ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Marii Konopnickiej w Jedliczu. W latach 1952-1957 studiował slawistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim. W roku 1976 na uniwersytecie Jagiellońskim ukończył podyplomowe studia z muzealnictwa. 1960-1965 pracował jako nauczyciel w LO w Jedliczu, zaś od roku 1965 objął funkcję kustosza, a następnie dyrektora Muzeum Marii Konopnickiej w Żarnowcu. Z tą instytucją związał się aż do emerytury. W ciągu 33 lat pracy doprowadził do znacznego rozwoju muzeum. W tym okresie Muzeum w Żarnowcu stało się instytucją o znaczeniu ogólnopolskim. Za dorobek i całokształt pracy zawodowej w roku 2005 odznaczony przez Prezydenta RP Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Oprócz pracy w muzeum Pań Łopatkiewicz aktywnie włączał się w działalność społeczną , m.in. przez 27 lat pełnił funkcję sekretarza Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Krośniejskiej., oraz pracę naukowo-badawczą i popularyzatorską. Można wymienić kilkanaście artykułów jego autorstwa, dotyczącej problematyki muzealnej i regionalnej. Jest również autorem kilku książek, dwie ostatnie to: Kasper Wojnar – księgarz, działacz niepodległościowy, legionista (2008), O Jedliczu i około Jedlicza (2009).
ks. Stanisław Guzik - 2010 r.
Ksiądz prałat Stanisław Guzik pochodził z Głowienki. Ukończył Seminarium Duchowne w Przemyślu oraz Papieską Akademię Teologiczną w Krakowie. Święcenia kapłańskie przyjął 12 czerwca 1960 roku. W 1985 r. otrzymał tytuł kanonika za pracę w parafiach, a w 2000 r. tytuł Prałata Kapituły Brzozowskiej. Przez 23 lata był proboszczem parafii p.w. św. Antoniego w Jedliczu. W 2008 roku, z chwilą przejścia na emeryturę, zwolniony został z obowiązków proboszcza, ale pozostał w parafii i w dalszym ciągu pełnił posługę duszpasterską. Znany za troskę zarówno o stronę duchową jak i materialne oblicze jedlickiej parafii. Jak sam podkreślał: „Dzięki dobrej współpracy z władzami gminy udało się w ciągu tych minionych lat wykonać kilka ważnych rzeczy, które do dziś przynoszą pożytek całemu społeczeństwu.”
Franciszek Mojak - 2010 r.
Przez 37 lat był nauczycielem w Liceum Ogólnokształcącym w Jedliczu. W trakcie pracy zawodowej cały czas był związany ze sportem, a w szczególności ze sportem młodzieżowym. Był założycielem Międzyszkolnego Klubu Sportowego „Podkarpacie” w Jedliczu, obecnie jest jego Honorowym Prezesem. W latach 1958-1974 - Członek Wojewódzkiego Zarządu Szkolnego Związku Sportowego w Rzeszowie, 1975-1985 - Wiceprezes Wojewódzkiego Zarządu Szkolnego Związku Sportowego w Krośnie, 1976-1991 członek Zarządu Polskiego Związku Biathlonu i przez okres 10 lat Przewodniczący Głównej Komisji Sędziowskiej. Jego wychowankowie zdobyli wiele medali i dyplomów zarówno w zawodach wojewódzkich, centralnych jak i międzynarodowych. Ze względu na wiek i zdrowie musiał zaprzestać działalności sportowej.
W czasie okupacji był żołnierzem Armii Krajowej o pseudonimie „Ryś”. Jest kapitanem WP w stanie spoczynku, a także współzałożycielem Koła Światowego Związku Żołnierzy AK w Jedliczu, sekretarzem, kronikarzem, przewodniczącym Komisji Historycznej oraz wiceprezesem tego Koła. Był inicjatorem nadania imienia - Armii Krajowej Zespołowi Szkół w Jedliczu oraz Szkole Podstawowej w Jaszczwi, Również przyczynił się do powstania tablic upamiętniających działalność Armii Krajowej na Kościele Parafialnym w Jedliczu, Liceum Ogólnokształcącym w Jedliczu oraz Kościele w Przybówce.
Jan Futyra - 2011 r.
Jan Futyra urodził się 21 lipca 1921 r. w Krośnie. Podczas swojej długoletniej działalności zarówno dla straży pożarnej jak i dla mieszkańców Dobieszyna, zyskał szacunek, uznanie i sympatię ludzi. Był długoletnim Wiceprezesem Zarządu Oddziału Miejsko - Gminnego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych oraz jego Honorowym Prezesem. Wychował kilka pokoleń strażaków. Dbał o wysoki poziom ich pracy, starał się o nowy sprzęt, a co za tym idzie jeszcze skuteczniejsze działania. Dzięki jego staraniom w Dobieszynie wybudowano Remizę OSP, wyposażono jednostkę w samochód i nowy sprzęt.
To on zainicjował współpracę OSP ze środowiskami szkolnymi, był pierwszym propagatorem Ogólnopolskiego Turnieju Wiedzy Pożarniczej. Nie tylko zachęcał do udziału w turnieju, sam brał czynny udział w przygotowaniu uczestników. Angażował się w sprawy dotyczące straży pożarnej, udzielał się także w sprawach społecznych. Dwukrotnie pełnił funkcję Radnego Gminnej Rady Narodowej w Jedliczu. Był zawsze tam gdzie coś się działo, nie mogło go zabraknąć przy budowie Domu Ludowego w Dobieszynie, plebani, Kościoła, dróg wodociągów itd.
Wśród wielu odznaczeni i wyróżnień jakimi odznaczono Jana Futyrę, były m.in.: złoty, srebrny i brązowy medal „Za Zasługi dla Pożarnictwa”, najwyższe odznaczenie Związku Ochotniczych Straży Pożarnych „Złoty Znak Związku”, honorowy medal im. Bolesława Chomicza, dwukrotnie odznaczony honorową odznaką „Zasłużony dla Województwa Krośnieńskiego”, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi.
Ksiądz prałat Franciszek Brzyski - 2012 r.
Ksiądz Franciszek Brzyski urodził się 25 października 1940 roku w Cieplicach (k. Jarosławia) w rodzinie Andrzeja i Marii z domu Buniowska. Edukację rozpoczął w szkole podstawowej w Cieplicach, którą ukończył w 1954 roku, następnie uczęszczał do Liceum Pedagogicznego w Przemyślu. W 1960 roku zdał maturę w Liceum Ogólnokształcącym dla Pracujących w Przemyślu. W tym samym roku rozpoczął studia w Wyższym Seminarium Duchownym w Przemyślu.
W 1967 roku przyjął święcenia kapłańskie w bazylice w Leżajsku. Po święceniach katechizował w takich placówkach jak: Niebylec, Nowa Dęba, Stalowa Wola i Krosno – Fara. 1 kwietnia 1979 roku objął probostwo w miejscowości Potok, które pełnił do 2008 r.
Od początku swojej posługi kapłańskiej z zapałem organizował od podstaw życie parafialne, duchowe oraz materialne w Potoku. Początki nie były łatwe. Jedną z przeszkód był brak mieszkania. W pierwszym okresie powstawania parafii, ksiądz Franciszek mieszkał w wynajętym mieszkaniu u osób prywatnych. W 1981 roku po długoletnich staraniach parafia otrzymała zgodę na budowę domu parafialnego, a co najważniejsze kościoła. Tak rozpoczęła się wieloletnia budowa okazałego Kościoła, projektu prof. dr hab. Aleksandra Bohm oraz mgr. inż. Ewy Bohm. Koszty budowy pokrywane były niemal w całości dzięki ofiarności parafian i darczyńców. 31 października 1999 roku podczas jubileuszowej mszy koncelebrowanej przez ówczesnego metropolitę przemyskiego abp Józefa Michalika, poświęcono nowy kościół parafialny.
W ciągu wielu lat probostwa ksiądz Franciszek Brzyski czuwał i troszczył się o rozwój duchowy swoich parafian. W okresie bożonarodzeniowym osobiście odwiedzał domy parafian mobilizując mieszkańców wsi do doskonalenia swojego życia religijnego, do poczucia odpowiedzialności za kościół i życie duchowe. Potrafił zjednoczyć ludzi i spowodować, że poczuli odpowiedzialność za swoją parafię. Wkładał wiele trudu w przygotowanie dzieci i młodzieży do pełnego udziału w życiu religijnym parafii. W parafii działała schola, liczna grupa ministrantów oraz żywy różaniec. Zyskał sympatię najmłodszych mieszkańców Potoka, przez wiele lat w domu parafialnym prowadził spotkania religijne dla 5 i 6 latków. To dzięki jego trosce o życie religijne parafii odbywały się rekolekcje wielkopostne oraz przed Wszystkimi Świętymi połączone z adoracją Najświętszego Sakramentu. W każdą środę odprawiał nowennę do Matki Bożej Nieustającej Pomocy.
